Co oznacza affiorante w Włoski?
Jakie jest znaczenie słowa affiorante w Włoski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać affiorante w Włoski.
Słowo affiorante w Włoski oznacza wyłaniać się, wychodzić z czegoś, wychodzić na powierzchnię, wyłaniać się, wynurzyć się na powierzchnię wody. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.
Znaczenie słowa affiorante
wyłaniać sięverbo intransitivo (czasownik zwrotny niedokonany: Czasownik występujący z zaimkiem się; oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. palić się)) Con un fruscio nei cespugli è spuntato fuori un riccio. |
wychodzić z czegośverbo intransitivo Da un buco nel terreno è spuntata una talpa. |
wychodzić na powierzchnię
(zwrot z czasownikiem niedokonanym: Związek wyrazowy, którego podstawą jest czasownik niedokonany (np. jechać na wakacje)) La palla sparì nel lago, poi emerse qualche momento più tardi. |
wyłaniać się(figurato) (czasownik zwrotny niedokonany: Czasownik występujący z zaimkiem się; oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. palić się)) Ned pensava di aver risolto tutti i problemi del programma, ma continuavano ad emergerne di nuovi. |
wynurzyć się na powierzchnię wodyverbo intransitivo (siluri) |
Nauczmy się Włoski
Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu affiorante w Włoski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Włoski.
Zaktualizowane słowa Włoski
Czy wiesz o Włoski
Włoski (italiano) to język romański, którym posługuje się około 70 milionów ludzi, z których większość mieszka we Włoszech. Włoski używa alfabetu łacińskiego. Litery J, K, W, X i Y nie występują w standardowym alfabecie włoskim, ale nadal występują w zapożyczeniach z języka włoskiego. Włoski jest drugim najczęściej używanym językiem w Unii Europejskiej z 67 milionami użytkowników (15% populacji UE) i jest używany jako drugi język przez 13,4 miliona obywateli UE (3%). Włoski jest głównym językiem roboczym Stolicy Apostolskiej, pełniąc funkcję lingua franca w hierarchii rzymskokatolickiej. Ważnym wydarzeniem, które przyczyniło się do rozpowszechnienia języka włoskiego, był podbój i okupacja Włoch przez Napoleona na początku XIX wieku. Ten podbój przyczynił się do zjednoczenia Włoch kilkadziesiąt lat później i popchnął język włoski. Włoski stał się językiem używanym nie tylko wśród sekretarzy, arystokratów i dworów włoskich, ale także przez burżuazję.