Co oznacza zoppicare w Włoski?

Jakie jest znaczenie słowa zoppicare w Włoski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać zoppicare w Włoski.

Słowo zoppicare w Włoski oznacza kuleć, utykać, kuleć, kuśtykać, utykać, lekko utykać. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.

Słuchaj wymowy

Znaczenie słowa zoppicare

kuleć, utykać

verbo intransitivo

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)
Karen ha raggiunto la macchina zoppicando dopo essere rotolata giù dalle scale facendosi male alla caviglia.

kuleć

verbo intransitivo

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)
Sara zoppicò fino alla macchina, facendo attenzione a non spostare il peso sulla caviglia rotta.

kuśtykać, utykać

verbo intransitivo

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)
Il povero soldato disabile zoppicava lungo il marciapiede a causa del suo incidente.

lekko utykać

verbo intransitivo

Dopo l'intervento all'anca mia suocera ha ripreso a camminare, anche se zoppica un po'.

Nauczmy się Włoski

Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu zoppicare w Włoski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Włoski.

Czy wiesz o Włoski

Włoski (italiano) to język romański, którym posługuje się około 70 milionów ludzi, z których większość mieszka we Włoszech. Włoski używa alfabetu łacińskiego. Litery J, K, W, X i Y nie występują w standardowym alfabecie włoskim, ale nadal występują w zapożyczeniach z języka włoskiego. Włoski jest drugim najczęściej używanym językiem w Unii Europejskiej z 67 milionami użytkowników (15% populacji UE) i jest używany jako drugi język przez 13,4 miliona obywateli UE (3%). Włoski jest głównym językiem roboczym Stolicy Apostolskiej, pełniąc funkcję lingua franca w hierarchii rzymskokatolickiej. Ważnym wydarzeniem, które przyczyniło się do rozpowszechnienia języka włoskiego, był podbój i okupacja Włoch przez Napoleona na początku XIX wieku. Ten podbój przyczynił się do zjednoczenia Włoch kilkadziesiąt lat później i popchnął język włoski. Włoski stał się językiem używanym nie tylko wśród sekretarzy, arystokratów i dworów włoskich, ale także przez burżuazję.