Co oznacza bizzarro w Włoski?
Jakie jest znaczenie słowa bizzarro w Włoski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać bizzarro w Włoski.
Słowo bizzarro w Włoski oznacza dziwaczny, dziwaczny, dziwny, dziwaczny, fantastyczny, bajkowy, zakręcony, dziwny, dziwaczny, szokujący, zwariowany, oszalały, zwariowany, wariacki, rewelka, nieobliczalny, nieodpowiedzialny, dziwny, dziwaczny, zwariowany, zmienny, dziwaczny, osobliwy, zwariowany, rozrzutny, dziwaczny, dziwny, skandaliczny, dziwaczny, dziwny, osobliwy, kuriozalny, dziwny, osobliwy, zwariowany, nieprawdopodobny, niezwykły, dziwny facet. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.
Znaczenie słowa bizzarro
dziwacznyaggettivo (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Di dessert c'era un piatto bizzarro (or: curioso) a base di pesce. |
dziwaczny, dziwnyaggettivo (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Mi sono vergognato quando mio figlio è arrivato in chiesa con degli abiti bizzarri. |
dziwacznyaggettivo (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Un gatto a tre zampe? Che strano! |
fantastyczny, bajkowyaggettivo (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Sono stufo delle storie stravaganti di Marvin; non credo a una singola cosa di quello che dice. |
zakręcony(slang) (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Kelsey aveva uno stile bizzarro. |
dziwny
(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Quel ragazzo era un po' strano: continuava a chiedere l'ora. Ten facet był dość dziwny. Ciągle pytał o godzinę. |
dziwacznyaggettivo (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) A Laura piacevano le mode eccentriche ed era sempre alla ricerca delle ultime novità. |
szokującyaggettivo (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Richard dice delle cose divertentissime: è proprio originale! |
zwariowany, oszalałyaggettivo (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) |
zwariowany
(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Il film racconta le folli avventure di due adolescenti. |
wariacki(potoczny) (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) |
rewelka(colloquiale: strano) (slang) (rzeczownik rodzaju żeńskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju żeńskiego (np. malarka, podłoga, katastrofa).) Quel tizio, Howard Hughes è proprio fuori! |
nieobliczalny, nieodpowiedzialny
(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) La sua inaffidabile capacità di giudizio lo renderebbe un pessimo direttore. |
dziwny
(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Uno dei pasticcini aveva una forma strana. Jedno z tych ciasteczek miało dziwny kształt. |
dziwaczny
(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Tasmin mi piace perché è particolare: fa sempre cose strane. |
zwariowany
(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Mi è successo qualcosa di stravagante oggi venendo al lavoro. |
zmienny
(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) |
dziwaczny
(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) La voglia sulla gamba di Betty ha un colore strano. |
osobliwy
(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Toby fa sempre cose strane: è molto bizzarro. |
zwariowanyaggettivo (persona, idea) (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Da dove ti è venuta l'idea balzana che ce lo possiamo permettere? |
rozrzutny
(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Non prenderlo alla lettera, fa sempre affermazioni stravaganti. |
dziwaczny, dziwny
(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Si occupa di qualche strano affare con macchine usate. |
skandalicznyaggettivo (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Alison si mette i vestiti più bizzarri. |
dziwacznyaggettivo (potoczny) (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Keith ha proposto delle idee assurde durante la sessione di brainstorming. |
dziwny, osobliwy, kuriozalnyaggettivo (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Le opere d'arte sono affascinanti, ma l'esposizione è strana. |
dziwny, osobliwy
(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) C'è uno strano tipo con un costume da clown per strada. |
zwariowanyaggettivo (potoczny) (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Porta sempre dei vestiti colorati, stravaganti. Ona zawsze nosi zwariowane, kolorowe ciuchy. |
nieprawdopodobnyaggettivo (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Soffriva di tremendi incubi bizzarri. |
niezwykłyaggettivo (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Dorothy aveva delle maniere piuttosto bizzarre e non era chiaramente abituata a stare con gente raffinata. |
dziwny facetsostantivo maschile |
Nauczmy się Włoski
Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu bizzarro w Włoski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Włoski.
Powiązane słowa bizzarro
Zaktualizowane słowa Włoski
Czy wiesz o Włoski
Włoski (italiano) to język romański, którym posługuje się około 70 milionów ludzi, z których większość mieszka we Włoszech. Włoski używa alfabetu łacińskiego. Litery J, K, W, X i Y nie występują w standardowym alfabecie włoskim, ale nadal występują w zapożyczeniach z języka włoskiego. Włoski jest drugim najczęściej używanym językiem w Unii Europejskiej z 67 milionami użytkowników (15% populacji UE) i jest używany jako drugi język przez 13,4 miliona obywateli UE (3%). Włoski jest głównym językiem roboczym Stolicy Apostolskiej, pełniąc funkcję lingua franca w hierarchii rzymskokatolickiej. Ważnym wydarzeniem, które przyczyniło się do rozpowszechnienia języka włoskiego, był podbój i okupacja Włoch przez Napoleona na początku XIX wieku. Ten podbój przyczynił się do zjednoczenia Włoch kilkadziesiąt lat później i popchnął język włoski. Włoski stał się językiem używanym nie tylko wśród sekretarzy, arystokratów i dworów włoskich, ale także przez burżuazję.