Co oznacza disinvoltura w Włoski?

Jakie jest znaczenie słowa disinvoltura w Włoski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać disinvoltura w Włoski.

Słowo disinvoltura w Włoski oznacza niezdarność, wesoło, radośnie, zakłopotanie, zażenowanie, spacerować, uliczny spryt, gładko. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.

Słuchaj wymowy

Znaczenie słowa disinvoltura

niezdarność

(di persona)

(rzeczownik rodzaju żeńskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju żeńskiego (np. malarka, podłoga, katastrofa).)
L'uomo alto si muoveva con una certa goffaggine.

wesoło, radośnie

avverbio

(przysłówek: Nazywa cechę i określa czasownik, przymiotnik lub inny przysłówek (np. szybko, bardzo); odpowiada na pytanie jak?)

zakłopotanie, zażenowanie

(rzeczownik rodzaju nijakiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju nijakiego (np. dziecko, wiadro, zimno).)
Ho provato molto imbarazzo quando ho dovuto chiedere dei soldi a Beth.

spacerować

verbo intransitivo

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)
Danielle camminò con disinvoltura fuori dalla stanza senza salutare.

uliczny spryt

sostantivo femminile (potoczny)

gładko

locuzione avverbiale

(przysłówek: Nazywa cechę i określa czasownik, przymiotnik lub inny przysłówek (np. szybko, bardzo); odpowiada na pytanie jak?)

Nauczmy się Włoski

Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu disinvoltura w Włoski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Włoski.

Czy wiesz o Włoski

Włoski (italiano) to język romański, którym posługuje się około 70 milionów ludzi, z których większość mieszka we Włoszech. Włoski używa alfabetu łacińskiego. Litery J, K, W, X i Y nie występują w standardowym alfabecie włoskim, ale nadal występują w zapożyczeniach z języka włoskiego. Włoski jest drugim najczęściej używanym językiem w Unii Europejskiej z 67 milionami użytkowników (15% populacji UE) i jest używany jako drugi język przez 13,4 miliona obywateli UE (3%). Włoski jest głównym językiem roboczym Stolicy Apostolskiej, pełniąc funkcję lingua franca w hierarchii rzymskokatolickiej. Ważnym wydarzeniem, które przyczyniło się do rozpowszechnienia języka włoskiego, był podbój i okupacja Włoch przez Napoleona na początku XIX wieku. Ten podbój przyczynił się do zjednoczenia Włoch kilkadziesiąt lat później i popchnął język włoski. Włoski stał się językiem używanym nie tylko wśród sekretarzy, arystokratów i dworów włoskich, ale także przez burżuazję.