Co oznacza fought w Język angielski?

Jakie jest znaczenie słowa fought w Język angielski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać fought w Język angielski.

Słowo fought w Język angielski oznacza bronić się przed kimś, walczyć z kimś/czymś, walczyć, kłócić się z kimś, bić się, bójka, walka, walka, kłótnia, kłótnia, walka, wola walki, walczyć, walczyć, walczyć, walczyć, walczyć o coś, walczyć przeciwko czemuś, walczyć, walczyć, walczyć, walczyć, toczyć walkę, oddawać, walczyć o, walczyć o, odpierać, walczyć z kimś/czymś, walczyć z czymś, bić się o, bić się o, rozstrzygać, żyć jak pies z kotem, ostro się bić, bić się z, bić się z, bić się z, walka na pięści, bić się z, kłócić się z, zmagać się. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.

Słuchaj wymowy

Znaczenie słowa fought

bronić się przed kimś

transitive verb ([sb]: fend off)

He had to fight the attacker with a stick.

Musiał obronić się kijem przed napastnikiem.

walczyć z kimś/czymś

transitive verb (try to defeat)

She fought the government and won.

Walczyła z rządem i wygrała.

walczyć

intransitive verb (military: engage in battle)

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)

They started fighting at dawn and the battle lasted all day.

Zaczęli walczyć o świcie. Bitwa trwała cały dzień.

kłócić się z kimś

(figurative, informal (argue, quarrel)

She's always fighting with her neighbour about noise.

bić się

intransitive verb (engage in physical combat)

(czasownik zwrotny niedokonany: Czasownik występujący z zaimkiem się; oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. palić się))

The two fought with knives for ten minutes.

Bili się na noże przez dziesięć minut.

bójka

noun (physical combat)

(rzeczownik rodzaju żeńskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju żeńskiego (np. malarka, podłoga, katastrofa).)

He got into a fight and has a black eye.

Wdał się w bójkę i teraz ma podbite oko.

walka

noun (military: combat)

(rzeczownik rodzaju żeńskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju żeńskiego (np. malarka, podłoga, katastrofa).)

A fight broke out along the border.

walka

noun (struggle)

(rzeczownik rodzaju żeńskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju żeńskiego (np. malarka, podłoga, katastrofa).)

Women's fight for equality is still ongoing.

Walka kobiet o równość wciąż trwa.

kłótnia

noun (dispute)

(rzeczownik rodzaju żeńskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju żeńskiego (np. malarka, podłoga, katastrofa).)

The fight over the land was resolved by the judge.

kłótnia

noun (figurative, informal (argument, quarrel)

(rzeczownik rodzaju żeńskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju żeńskiego (np. malarka, podłoga, katastrofa).)

Their parents have fights all the time.

Jego rodzice ciągłe wszczynają kłótnie.

walka

noun (informal (boxing match)

(rzeczownik rodzaju żeńskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju żeńskiego (np. malarka, podłoga, katastrofa).)

Ali and Frazier fought the fight of the century in 1971.

wola walki

noun (informal (strength, spirit)

He had no fight left in him.

walczyć

intransitive verb (informal (sport: box)

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)

They're going to fight for the heavyweight championship.

walczyć

intransitive verb (informal (sport: wrestle)

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)

He fought in the ring for twelve years before becoming an actor.

walczyć

intransitive verb (strive vigorously)

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)

They fought to prevent the school from being closed.

walczyć

intransitive verb (struggle, defend oneself)

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)

Mark was fighting to try and escape from his captors.

walczyć o coś

(struggle, defend oneself)

You have to fight for your rights.

walczyć przeciwko czemuś

(contend)

He fought against the new regulations.

walczyć

transitive verb (military: to battle against [sb])

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)

They fought the enemy bravely.

walczyć

transitive verb (informal (boxing: oppose)

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)

Lewis is going to fight Holyfield tonight.

walczyć

transitive verb (informal (wrestle: oppose)

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)

He fights his opponents with great style.

walczyć

transitive verb (figurative (combat, resist) (przenośny)

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)

He fought cancer for seven years before succumbing.

toczyć walkę

transitive verb (wage, engage in)

The soldiers fought a battle.

oddawać

phrasal verb, intransitive (retaliate)

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)

If you attack minorities, you must expect them to fight back.

Jeśli atakujesz mniejszości, musisz się spodziewać, że ci oddadzą.

walczyć o

phrasal verb, transitive, inseparable (war: defend)

My grandfather fought for his country in World War II.

walczyć o

phrasal verb, transitive, inseparable (struggle to attain)

Black Americans had to fight for the right to vote.

odpierać

phrasal verb, transitive, separable (defend yourself from) (atak)

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)

The 26-year-old woman bravely fought off her attackers with several kicks and punches.

walczyć z kimś/czymś

phrasal verb, transitive, separable (figurative (competition) (przenośny)

Dannii fought off the competition to win the prize.

walczyć z czymś

phrasal verb, transitive, separable (figurative (infection) (przenośny)

Doctors are realizing that to successfully fight off sinus infection, medication alone isn't enough.

bić się o

phrasal verb, transitive, inseparable (have a physical struggle for)

(zwrot z czasownikiem niedokonanym: Związek wyrazowy, którego podstawą jest czasownik niedokonany (np. jechać na wakacje))

The players fought over the loose ball.

bić się o

phrasal verb, transitive, inseparable (informal, figurative (argue, quarrel)

(zwrot z czasownikiem niedokonanym: Związek wyrazowy, którego podstawą jest czasownik niedokonany (np. jechać na wakacje))

Let's not fight over who does the dishes tonight!

rozstrzygać

intransitive verb (literal + figurative (resolve [sth] by fighting)

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)

She said we could fight it out, but one of us had to stay late to complete the task.

żyć jak pies z kotem

verbal expression (figurative (disagree ferociously)

(zwrot z czasownikiem niedokonanym: Związek wyrazowy, którego podstawą jest czasownik niedokonany (np. jechać na wakacje))

Those three boys are always fighting like cats and dogs.

ostro się bić

verbal expression (idiom (fight fiercely)

I'll fight tooth and nail to make a name for myself as an actor.

bić się z

(physically: with [sb])

(zwrot z czasownikiem niedokonanym: Związek wyrazowy, którego podstawą jest czasownik niedokonany (np. jechać na wakacje))

The boxers fought with each other to win a prize.

bić się z

(informal, figurative (argue)

(zwrot z czasownikiem niedokonanym: Związek wyrazowy, którego podstawą jest czasownik niedokonany (np. jechać na wakacje))

My sister is always fighting with her boyfriend over the phone.

bić się z

(figurative (struggle against)

(zwrot z czasownikiem niedokonanym: Związek wyrazowy, którego podstawą jest czasownik niedokonany (np. jechać na wakacje))

Irene has fought with her addiction to alcohol for many years.

walka na pięści

noun (fight without weapons)

Mark got into a fistfight after school.

bić się z

verbal expression (physically: with [sb])

Jack had a fight with another boy, and now he has a black eye.

kłócić się z

verbal expression (figurative, informal (argue)

He's in a bad mood because he had a fight with his wife.

zmagać się

verbal expression (struggle)

(czasownik zwrotny niedokonany: Czasownik występujący z zaimkiem się; oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. palić się))

My daughter was so tired that she didn't even put up a fight when it was time for her nap. He put up a good fight but the other man was stronger.

Nauczmy się Język angielski

Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu fought w Język angielski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Język angielski.

Powiązane słowa fought

Co oznacza contested w Język angielski?

Co oznacza fight w Język angielski?

Co oznacza forecast w Język angielski?

Co oznacza foreign w Język angielski?

Co oznacza forget w Język angielski?

Co oznacza fork w Język angielski?

Co oznacza form w Język angielski?

Co oznacza former w Język angielski?

Co oznacza fortnight w Język angielski?

Co oznacza forum w Język angielski?

Co oznacza forward w Język angielski?

Co oznacza forward-looking w Język angielski?

Co oznacza forwarding w Język angielski?

Co oznacza forwards w Język angielski?

Co oznacza fossil w Język angielski?