Co oznacza inadempiente w Włoski?

Jakie jest znaczenie słowa inadempiente w Włoski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać inadempiente w Włoski.

Słowo inadempiente w Włoski oznacza dłużnik, niezgodny (z prawem), zaległy, nie wywiązywać się z płatności za coś. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.

Słuchaj wymowy

Znaczenie słowa inadempiente

dłużnik

(che non salda un debito)

(rzeczownik rodzaju męskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju męskiego (np. monter, koń, wiatr).)

niezgodny (z prawem)

aggettivo

zaległy

aggettivo

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Gli addetti alla riscossione dei crediti continuavano a chiamarmi perché il mio conto in banca era insolvente.

nie wywiązywać się z płatności za coś

verbo intransitivo

(zwrot z czasownikiem niedokonanym: Związek wyrazowy, którego podstawą jest czasownik niedokonany (np. jechać na wakacje))
La casa della famiglia è stata pignorata quando sono stati inadempienti al pagamento dell'ipoteca.
Dom został odebrany, gdy rodzina nie wywiązała się z płatności za niego.

Nauczmy się Włoski

Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu inadempiente w Włoski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Włoski.

Czy wiesz o Włoski

Włoski (italiano) to język romański, którym posługuje się około 70 milionów ludzi, z których większość mieszka we Włoszech. Włoski używa alfabetu łacińskiego. Litery J, K, W, X i Y nie występują w standardowym alfabecie włoskim, ale nadal występują w zapożyczeniach z języka włoskiego. Włoski jest drugim najczęściej używanym językiem w Unii Europejskiej z 67 milionami użytkowników (15% populacji UE) i jest używany jako drugi język przez 13,4 miliona obywateli UE (3%). Włoski jest głównym językiem roboczym Stolicy Apostolskiej, pełniąc funkcję lingua franca w hierarchii rzymskokatolickiej. Ważnym wydarzeniem, które przyczyniło się do rozpowszechnienia języka włoskiego, był podbój i okupacja Włoch przez Napoleona na początku XIX wieku. Ten podbój przyczynił się do zjednoczenia Włoch kilkadziesiąt lat później i popchnął język włoski. Włoski stał się językiem używanym nie tylko wśród sekretarzy, arystokratów i dworów włoskich, ale także przez burżuazję.