Co oznacza bilancino w Włoski?
Jakie jest znaczenie słowa bilancino w Włoski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać bilancino w Włoski.
Słowo bilancino w Włoski oznacza trzymać równowagę, wyregulowywać, rekompensować, równoważyć, rekompensować coś. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.
Znaczenie słowa bilancino
trzymać równowagęverbo transitivo o transitivo pronominale Larry ha bilanciato il vassoio sulla sua coscia quando ha aperto la porta. |
wyregulowywać
(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).) |
rekompensować
(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).) |
równoważyć(dosare) (czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).) Sheila sta cercando di equilibrare l'energia della sua casa usando la tecnica Feng Shui. |
rekompensować cośverbo transitivo o transitivo pronominale (czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).) Non riuscirà mai a compensare la sua mancanza di talento naturale. |
Nauczmy się Włoski
Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu bilancino w Włoski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Włoski.
Powiązane słowa bilancino
Zaktualizowane słowa Włoski
Czy wiesz o Włoski
Włoski (italiano) to język romański, którym posługuje się około 70 milionów ludzi, z których większość mieszka we Włoszech. Włoski używa alfabetu łacińskiego. Litery J, K, W, X i Y nie występują w standardowym alfabecie włoskim, ale nadal występują w zapożyczeniach z języka włoskiego. Włoski jest drugim najczęściej używanym językiem w Unii Europejskiej z 67 milionami użytkowników (15% populacji UE) i jest używany jako drugi język przez 13,4 miliona obywateli UE (3%). Włoski jest głównym językiem roboczym Stolicy Apostolskiej, pełniąc funkcję lingua franca w hierarchii rzymskokatolickiej. Ważnym wydarzeniem, które przyczyniło się do rozpowszechnienia języka włoskiego, był podbój i okupacja Włoch przez Napoleona na początku XIX wieku. Ten podbój przyczynił się do zjednoczenia Włoch kilkadziesiąt lat później i popchnął język włoski. Włoski stał się językiem używanym nie tylko wśród sekretarzy, arystokratów i dworów włoskich, ale także przez burżuazję.