Co oznacza peculiare w Włoski?
Jakie jest znaczenie słowa peculiare w Włoski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać peculiare w Włoski.
Słowo peculiare w Włoski oznacza dziwaczny, szczególny, swoisty, idiomatyczny, charakterystyczny, charakterystyczny, wyróżniający, charakterystyczny, dziwny, osobliwy, indywidualny, wyróżniający się, typowy dla kogoś/czegoś, charakterystyczny dla kogoś/czegoś. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.
Znaczenie słowa peculiare
dziwaczny
(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Tasmin mi piace perché è particolare: fa sempre cose strane. |
szczególny
(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Credo sia un'espressione caratteristica del sud. |
swoistyaggettivo (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Le peculiari proprietà di questo farmaco lo rendono particolarmente efficace. |
idiomatyczny(formale) (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) |
charakterystycznyaggettivo (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) L'accento distintivo di Nancy rende la sua voce facilmente riconoscibile al telefono. |
charakterystyczny, wyróżniającyaggettivo (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Una delle caratteristiche distintive di questa chiesa è il murale sul tetto. |
charakterystycznyaggettivo (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Si sentì la sua tipica risata per tutta la stanza. Jego charakterystyczny śmiech dał się słyszeć w całym pokoju. |
dziwny, osobliwy
(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) C'è uno strano tipo con un costume da clown per strada. |
indywidualny(distintivo) (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) L'artista ha un tocco molto personale. |
wyróżniający sięaggettivo |
typowy dla kogoś/czegoś, charakterystyczny dla kogoś/czegośaggettivo Quell'espressione è tipica dell'inglese britannico; la maggior parte degli americani non la capirebbe. |
Nauczmy się Włoski
Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu peculiare w Włoski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Włoski.
Powiązane słowa peculiare
Zaktualizowane słowa Włoski
Czy wiesz o Włoski
Włoski (italiano) to język romański, którym posługuje się około 70 milionów ludzi, z których większość mieszka we Włoszech. Włoski używa alfabetu łacińskiego. Litery J, K, W, X i Y nie występują w standardowym alfabecie włoskim, ale nadal występują w zapożyczeniach z języka włoskiego. Włoski jest drugim najczęściej używanym językiem w Unii Europejskiej z 67 milionami użytkowników (15% populacji UE) i jest używany jako drugi język przez 13,4 miliona obywateli UE (3%). Włoski jest głównym językiem roboczym Stolicy Apostolskiej, pełniąc funkcję lingua franca w hierarchii rzymskokatolickiej. Ważnym wydarzeniem, które przyczyniło się do rozpowszechnienia języka włoskiego, był podbój i okupacja Włoch przez Napoleona na początku XIX wieku. Ten podbój przyczynił się do zjednoczenia Włoch kilkadziesiąt lat później i popchnął język włoski. Włoski stał się językiem używanym nie tylko wśród sekretarzy, arystokratów i dworów włoskich, ale także przez burżuazję.