Co oznacza ringhiare w Włoski?
Jakie jest znaczenie słowa ringhiare w Włoski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać ringhiare w Włoski.
Słowo ringhiare w Włoski oznacza warczeć, warczeć, warknąć coś, warknąć, że, mruczeć, warczeć na kogoś/coś, warczeć na kogoś. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.
Znaczenie słowa ringhiare
warczeć(cani) (czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).) Il cane si mise a ringhiare quando lo sconosciuto si avvicinò. |
warczeć
(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).) Il gatto sibilava e soffiava. |
warknąć cośverbo transitivo o transitivo pronominale (przenośny, potoczny) (czasownik dokonany: Oznacza czynność skończoną (np. dojechać).) Jack capì di non avere scelta. "Ok", disse rabbiosamente. "Lo faccio". |
warknąć, żeverbo intransitivo (figurato: dire arrabbiato) (przenośny) Roger ringhiò che non era ancora pronto. |
mruczećverbo transitivo o transitivo pronominale (czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).) "Non voglio caffè", brontolò l'uomo. |
warczeć na kogoś/coś(cani) Il cane ringhiò al bambino che si era avvicinato ad accarezzarlo. |
warczeć na kogośverbo intransitivo (figurato: dire arrabbiato) (przenośny) Ultimamente il mio capo mi ringhia dalla mattina alla sera. |
Nauczmy się Włoski
Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu ringhiare w Włoski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Włoski.
Powiązane słowa ringhiare
Zaktualizowane słowa Włoski
Czy wiesz o Włoski
Włoski (italiano) to język romański, którym posługuje się około 70 milionów ludzi, z których większość mieszka we Włoszech. Włoski używa alfabetu łacińskiego. Litery J, K, W, X i Y nie występują w standardowym alfabecie włoskim, ale nadal występują w zapożyczeniach z języka włoskiego. Włoski jest drugim najczęściej używanym językiem w Unii Europejskiej z 67 milionami użytkowników (15% populacji UE) i jest używany jako drugi język przez 13,4 miliona obywateli UE (3%). Włoski jest głównym językiem roboczym Stolicy Apostolskiej, pełniąc funkcję lingua franca w hierarchii rzymskokatolickiej. Ważnym wydarzeniem, które przyczyniło się do rozpowszechnienia języka włoskiego, był podbój i okupacja Włoch przez Napoleona na początku XIX wieku. Ten podbój przyczynił się do zjednoczenia Włoch kilkadziesiąt lat później i popchnął język włoski. Włoski stał się językiem używanym nie tylko wśród sekretarzy, arystokratów i dworów włoskich, ale także przez burżuazję.