Co oznacza conto corrente w Włoski?

Jakie jest znaczenie słowa conto corrente w Włoski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać conto corrente w Włoski.

Słowo conto corrente w Włoski oznacza kredyt, rachunek bieżący, rachunek otwarty, konto, wspólne konto, stan konta. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.

Słuchaj wymowy

Znaczenie słowa conto corrente

kredyt

sostantivo maschile

(rzeczownik rodzaju męskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju męskiego (np. monter, koń, wiatr).)

rachunek bieżący

sostantivo maschile

Vorrei pagare questo importo tramite il mio conto corrente.

rachunek otwarty

sostantivo maschile

Ho aperto un conto corrente presso la banca.

konto

sostantivo maschile (banca)

(rzeczownik rodzaju nijakiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju nijakiego (np. dziecko, wiadro, zimno).)
Ha ritirato metà dei soldi sul suo conto.
Wypłacił połowę pieniędzy z konta.

wspólne konto

sostantivo maschile

Mia moglie ed io abbiamo un conto corrente cointestato.

stan konta

sostantivo maschile

Il saldo del mio conto corrente è poco superiore ai 4000 $.

Nauczmy się Włoski

Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu conto corrente w Włoski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Włoski.

Czy wiesz o Włoski

Włoski (italiano) to język romański, którym posługuje się około 70 milionów ludzi, z których większość mieszka we Włoszech. Włoski używa alfabetu łacińskiego. Litery J, K, W, X i Y nie występują w standardowym alfabecie włoskim, ale nadal występują w zapożyczeniach z języka włoskiego. Włoski jest drugim najczęściej używanym językiem w Unii Europejskiej z 67 milionami użytkowników (15% populacji UE) i jest używany jako drugi język przez 13,4 miliona obywateli UE (3%). Włoski jest głównym językiem roboczym Stolicy Apostolskiej, pełniąc funkcję lingua franca w hierarchii rzymskokatolickiej. Ważnym wydarzeniem, które przyczyniło się do rozpowszechnienia języka włoskiego, był podbój i okupacja Włoch przez Napoleona na początku XIX wieku. Ten podbój przyczynił się do zjednoczenia Włoch kilkadziesiąt lat później i popchnął język włoski. Włoski stał się językiem używanym nie tylko wśród sekretarzy, arystokratów i dworów włoskich, ale także przez burżuazję.