Co oznacza dazio w Włoski?
Jakie jest znaczenie słowa dazio w Włoski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać dazio w Włoski.
Słowo dazio w Włoski oznacza cło, podatek, cło, obowiązek celny. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.
Znaczenie słowa dazio
cło
(rzeczownik rodzaju nijakiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju nijakiego (np. dziecko, wiadro, zimno).) Quel paese aveva un dazio di importazione sulla merce elettronica. Państwo nałożyło cło importowe na wszystkie artykuły elektroniczne. |
podatek(su importazioni) (rzeczownik rodzaju męskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju męskiego (np. monter, koń, wiatr).) Gli importatori devono pagare un dazio del 3%. |
cło
(rzeczownik rodzaju nijakiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju nijakiego (np. dziecko, wiadro, zimno).) All'aeroporto non si deve pagare l'imposta (or: la tassa) sull'alcol. |
obowiązek celnysostantivo maschile Sui beni importati dall'estero vengono applicati i dazi doganali. |
Nauczmy się Włoski
Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu dazio w Włoski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Włoski.
Powiązane słowa dazio
Zaktualizowane słowa Włoski
Czy wiesz o Włoski
Włoski (italiano) to język romański, którym posługuje się około 70 milionów ludzi, z których większość mieszka we Włoszech. Włoski używa alfabetu łacińskiego. Litery J, K, W, X i Y nie występują w standardowym alfabecie włoskim, ale nadal występują w zapożyczeniach z języka włoskiego. Włoski jest drugim najczęściej używanym językiem w Unii Europejskiej z 67 milionami użytkowników (15% populacji UE) i jest używany jako drugi język przez 13,4 miliona obywateli UE (3%). Włoski jest głównym językiem roboczym Stolicy Apostolskiej, pełniąc funkcję lingua franca w hierarchii rzymskokatolickiej. Ważnym wydarzeniem, które przyczyniło się do rozpowszechnienia języka włoskiego, był podbój i okupacja Włoch przez Napoleona na początku XIX wieku. Ten podbój przyczynił się do zjednoczenia Włoch kilkadziesiąt lat później i popchnął język włoski. Włoski stał się językiem używanym nie tylko wśród sekretarzy, arystokratów i dworów włoskich, ale także przez burżuazję.