Co oznacza impugnatura w Włoski?

Jakie jest znaczenie słowa impugnatura w Włoski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać impugnatura w Włoski.

Słowo impugnatura w Włoski oznacza rękojeść, gruby koniec, chwyt, rękojeść, rękojeść, chwyt pistoletowy. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.

Słuchaj wymowy

Znaczenie słowa impugnatura

rękojeść

(specifico: di un coltello)

(rzeczownik rodzaju żeńskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju żeńskiego (np. malarka, podłoga, katastrofa).)

gruby koniec

sostantivo femminile

L'impugnatura del manico dell'accetta la rendeva facile da afferrare.
Gruby koniec rączki siekiery sprawiał, że łatwo ją było trzymać.

chwyt

sostantivo femminile (tennis)

(rzeczownik rodzaju męskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju męskiego (np. monter, koń, wiatr).)
Il campione di tennis è noto per la sua forte impugnatura del diritto.

rękojeść

(rzeczownik rodzaju żeńskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju żeńskiego (np. malarka, podłoga, katastrofa).)

rękojeść

(specifico: spada)

(rzeczownik rodzaju żeńskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju żeńskiego (np. malarka, podłoga, katastrofa).)
L'elsa della spada ha un disegno bello e intricato.

chwyt pistoletowy

(armi)

Nauczmy się Włoski

Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu impugnatura w Włoski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Włoski.

Czy wiesz o Włoski

Włoski (italiano) to język romański, którym posługuje się około 70 milionów ludzi, z których większość mieszka we Włoszech. Włoski używa alfabetu łacińskiego. Litery J, K, W, X i Y nie występują w standardowym alfabecie włoskim, ale nadal występują w zapożyczeniach z języka włoskiego. Włoski jest drugim najczęściej używanym językiem w Unii Europejskiej z 67 milionami użytkowników (15% populacji UE) i jest używany jako drugi język przez 13,4 miliona obywateli UE (3%). Włoski jest głównym językiem roboczym Stolicy Apostolskiej, pełniąc funkcję lingua franca w hierarchii rzymskokatolickiej. Ważnym wydarzeniem, które przyczyniło się do rozpowszechnienia języka włoskiego, był podbój i okupacja Włoch przez Napoleona na początku XIX wieku. Ten podbój przyczynił się do zjednoczenia Włoch kilkadziesiąt lat później i popchnął język włoski. Włoski stał się językiem używanym nie tylko wśród sekretarzy, arystokratów i dworów włoskich, ale także przez burżuazję.