Co oznacza irrinunciabile w Włoski?

Jakie jest znaczenie słowa irrinunciabile w Włoski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać irrinunciabile w Włoski.

Słowo irrinunciabile w Włoski oznacza niezbędny, nieodzowny, frapujący, bezcenny. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.

Słuchaj wymowy

Znaczenie słowa irrinunciabile

niezbędny, nieodzowny

aggettivo

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Questo pomeriggio ho un impegno irrinunciabile e non potrò essere con voi.

frapujący

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Il telefilm poliziesco svedese è una visione irrinunciabile.
Ten szwedzki serial kryminalny jest niezwykle frapujący.

bezcenny

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
La storia è una materia di grande importanza da far imparare ai bambini.

Nauczmy się Włoski

Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu irrinunciabile w Włoski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Włoski.

Czy wiesz o Włoski

Włoski (italiano) to język romański, którym posługuje się około 70 milionów ludzi, z których większość mieszka we Włoszech. Włoski używa alfabetu łacińskiego. Litery J, K, W, X i Y nie występują w standardowym alfabecie włoskim, ale nadal występują w zapożyczeniach z języka włoskiego. Włoski jest drugim najczęściej używanym językiem w Unii Europejskiej z 67 milionami użytkowników (15% populacji UE) i jest używany jako drugi język przez 13,4 miliona obywateli UE (3%). Włoski jest głównym językiem roboczym Stolicy Apostolskiej, pełniąc funkcję lingua franca w hierarchii rzymskokatolickiej. Ważnym wydarzeniem, które przyczyniło się do rozpowszechnienia języka włoskiego, był podbój i okupacja Włoch przez Napoleona na początku XIX wieku. Ten podbój przyczynił się do zjednoczenia Włoch kilkadziesiąt lat później i popchnął język włoski. Włoski stał się językiem używanym nie tylko wśród sekretarzy, arystokratów i dworów włoskich, ale także przez burżuazję.