Co oznacza punto debole w Włoski?

Jakie jest znaczenie słowa punto debole w Włoski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać punto debole w Włoski.

Słowo punto debole w Włoski oznacza słaby punkt, słabe ogniwo, czułe miejsce, słaba strona, słaby punkt, do żywego, uderzać w słaby punkt. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.

Słuchaj wymowy

Znaczenie słowa punto debole

słaby punkt

sostantivo maschile

Il punto debole della tua tesi è che non hai pensato ai costi.

słabe ogniwo

(figurato)

Il punto debole del piano di John di evadere attraverso un tunnel era che lui soffriva di claustrofobia.

czułe miejsce

sostantivo maschile

La punteggiatura è il mio punto debole quando si tratta di scrivere.

słaba strona

sostantivo maschile

Il punto debole della squadra è una difesa poco incisiva.

słaby punkt

Il politico non individuava il punto debole delle sue argomentazioni.

do żywego

(figurato) (przenośny, potoczny)

Punta sul vivo, uscì di corsa dalla stanza.

uderzać w słaby punkt

(przenośny)

(zwrot z czasownikiem niedokonanym: Związek wyrazowy, którego podstawą jest czasownik niedokonany (np. jechać na wakacje))
Il suo divorzio ha colpito il suo punto debole: il portafoglio. Quando lui ha detto che ero brutta ha colpito il mio punto debole.

Nauczmy się Włoski

Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu punto debole w Włoski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Włoski.

Czy wiesz o Włoski

Włoski (italiano) to język romański, którym posługuje się około 70 milionów ludzi, z których większość mieszka we Włoszech. Włoski używa alfabetu łacińskiego. Litery J, K, W, X i Y nie występują w standardowym alfabecie włoskim, ale nadal występują w zapożyczeniach z języka włoskiego. Włoski jest drugim najczęściej używanym językiem w Unii Europejskiej z 67 milionami użytkowników (15% populacji UE) i jest używany jako drugi język przez 13,4 miliona obywateli UE (3%). Włoski jest głównym językiem roboczym Stolicy Apostolskiej, pełniąc funkcję lingua franca w hierarchii rzymskokatolickiej. Ważnym wydarzeniem, które przyczyniło się do rozpowszechnienia języka włoskiego, był podbój i okupacja Włoch przez Napoleona na początku XIX wieku. Ten podbój przyczynił się do zjednoczenia Włoch kilkadziesiąt lat później i popchnął język włoski. Włoski stał się językiem używanym nie tylko wśród sekretarzy, arystokratów i dworów włoskich, ale także przez burżuazję.