Co oznacza stinco w Włoski?

Jakie jest znaczenie słowa stinco w Włoski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać stinco w Włoski.

Słowo stinco w Włoski oznacza goleń, pręga tylna, podudzie. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.

Słuchaj wymowy

Znaczenie słowa stinco

goleń

(rzeczownik rodzaju żeńskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju żeńskiego (np. malarka, podłoga, katastrofa).)
George ha sbattuto lo stinco sul tavolino da caffè.

pręga tylna

sostantivo maschile (taglio di carne)

Per il pranzo di Pasqua abbiamo fatto stinco d'agnello arrosto.

podudzie

(anatomia)

(rzeczownik rodzaju nijakiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju nijakiego (np. dziecko, wiadro, zimno).)
La gonna lascia scoperti i suoi stinchi formosi.

Nauczmy się Włoski

Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu stinco w Włoski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Włoski.

Czy wiesz o Włoski

Włoski (italiano) to język romański, którym posługuje się około 70 milionów ludzi, z których większość mieszka we Włoszech. Włoski używa alfabetu łacińskiego. Litery J, K, W, X i Y nie występują w standardowym alfabecie włoskim, ale nadal występują w zapożyczeniach z języka włoskiego. Włoski jest drugim najczęściej używanym językiem w Unii Europejskiej z 67 milionami użytkowników (15% populacji UE) i jest używany jako drugi język przez 13,4 miliona obywateli UE (3%). Włoski jest głównym językiem roboczym Stolicy Apostolskiej, pełniąc funkcję lingua franca w hierarchii rzymskokatolickiej. Ważnym wydarzeniem, które przyczyniło się do rozpowszechnienia języka włoskiego, był podbój i okupacja Włoch przez Napoleona na początku XIX wieku. Ten podbój przyczynił się do zjednoczenia Włoch kilkadziesiąt lat później i popchnął język włoski. Włoski stał się językiem używanym nie tylko wśród sekretarzy, arystokratów i dworów włoskich, ale także przez burżuazję.