Co oznacza complementare w Włoski?
Jakie jest znaczenie słowa complementare w Włoski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać complementare w Włoski.
Słowo complementare w Włoski oznacza uzupełniający, wyrównujący, uzupełniający, barwa dopełniająca, kolor dopełniający, uzupełniać, dodatkowy kierunek. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.
Znaczenie słowa complementare
uzupełniający, wyrównujący
(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) I colori brillanti sono complementari allo sfondo scuro. |
uzupełniającyaggettivo (medicina) (leczenie, terapia) (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) In aggiunta alla medicina convenzionale, molti pazienti cercano trattamenti complementari. |
barwa dopełniającasostantivo maschile (colore) Il blu è il complementare dell'arancione. |
kolor dopełniającysostantivo maschile Il viola è il colore complementare del giallo. |
uzupełniać
(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).) Gli arredi sono perfettamente complementari all'architettura dell'edificio. |
dodatkowy kieruneksostantivo femminile (studi universitari) Kelsey ha studiato musica come materia minore. |
Nauczmy się Włoski
Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu complementare w Włoski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Włoski.
Powiązane słowa complementare
Zaktualizowane słowa Włoski
Czy wiesz o Włoski
Włoski (italiano) to język romański, którym posługuje się około 70 milionów ludzi, z których większość mieszka we Włoszech. Włoski używa alfabetu łacińskiego. Litery J, K, W, X i Y nie występują w standardowym alfabecie włoskim, ale nadal występują w zapożyczeniach z języka włoskiego. Włoski jest drugim najczęściej używanym językiem w Unii Europejskiej z 67 milionami użytkowników (15% populacji UE) i jest używany jako drugi język przez 13,4 miliona obywateli UE (3%). Włoski jest głównym językiem roboczym Stolicy Apostolskiej, pełniąc funkcję lingua franca w hierarchii rzymskokatolickiej. Ważnym wydarzeniem, które przyczyniło się do rozpowszechnienia języka włoskiego, był podbój i okupacja Włoch przez Napoleona na początku XIX wieku. Ten podbój przyczynił się do zjednoczenia Włoch kilkadziesiąt lat później i popchnął język włoski. Włoski stał się językiem używanym nie tylko wśród sekretarzy, arystokratów i dworów włoskich, ale także przez burżuazję.