Co oznacza complementare w Włoski?

Jakie jest znaczenie słowa complementare w Włoski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać complementare w Włoski.

Słowo complementare w Włoski oznacza uzupełniający, wyrównujący, uzupełniający, barwa dopełniająca, kolor dopełniający, uzupełniać, dodatkowy kierunek. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.

Słuchaj wymowy

Znaczenie słowa complementare

uzupełniający, wyrównujący

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
I colori brillanti sono complementari allo sfondo scuro.

uzupełniający

aggettivo (medicina) (leczenie, terapia)

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
In aggiunta alla medicina convenzionale, molti pazienti cercano trattamenti complementari.

barwa dopełniająca

sostantivo maschile (colore)

Il blu è il complementare dell'arancione.

kolor dopełniający

sostantivo maschile

Il viola è il colore complementare del giallo.

uzupełniać

(czasownik niedokonany: Oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. jechać).)
Gli arredi sono perfettamente complementari all'architettura dell'edificio.

dodatkowy kierunek

sostantivo femminile (studi universitari)

Kelsey ha studiato musica come materia minore.

Nauczmy się Włoski

Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu complementare w Włoski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Włoski.

Czy wiesz o Włoski

Włoski (italiano) to język romański, którym posługuje się około 70 milionów ludzi, z których większość mieszka we Włoszech. Włoski używa alfabetu łacińskiego. Litery J, K, W, X i Y nie występują w standardowym alfabecie włoskim, ale nadal występują w zapożyczeniach z języka włoskiego. Włoski jest drugim najczęściej używanym językiem w Unii Europejskiej z 67 milionami użytkowników (15% populacji UE) i jest używany jako drugi język przez 13,4 miliona obywateli UE (3%). Włoski jest głównym językiem roboczym Stolicy Apostolskiej, pełniąc funkcję lingua franca w hierarchii rzymskokatolickiej. Ważnym wydarzeniem, które przyczyniło się do rozpowszechnienia języka włoskiego, był podbój i okupacja Włoch przez Napoleona na początku XIX wieku. Ten podbój przyczynił się do zjednoczenia Włoch kilkadziesiąt lat później i popchnął język włoski. Włoski stał się językiem używanym nie tylko wśród sekretarzy, arystokratów i dworów włoskich, ale także przez burżuazję.