Co oznacza consanguineo w Włoski?

Jakie jest znaczenie słowa consanguineo w Włoski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać consanguineo w Włoski.

Słowo consanguineo w Włoski oznacza spokrewniony, krewny, krewny, krewny, pobratymiec, zawierać małżeństwo z krewnym. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.

Słuchaj wymowy

Znaczenie słowa consanguineo

spokrewniony

sostantivo maschile

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
È mia zia, anche se non siamo consanguinei.

krewny

aggettivo

(rzeczownik rodzaju męskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju męskiego (np. monter, koń, wiatr).)
Genitori, fratelli e nonni sono tutti consanguinei.

krewny

sostantivo maschile (mężczyzna)

(rzeczownik rodzaju męskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju męskiego (np. monter, koń, wiatr).)
Tutti i parenti consanguinei di April sono venuti al suo funerale.

krewny, pobratymiec

(rzeczownik rodzaju męskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju męskiego (np. monter, koń, wiatr).)
Il duca fu tradito da uno dei suoi congiunti.

zawierać małżeństwo z krewnym

verbo riflessivo o intransitivo pronominale

(zwrot z czasownikiem niedokonanym: Związek wyrazowy, którego podstawą jest czasownik niedokonany (np. jechać na wakacje))
Il padre rifiutò di consentire alla figlia di sposarsi con un consanguineo, anche se si trattava di un parente molto alla lontana.

Nauczmy się Włoski

Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu consanguineo w Włoski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Włoski.

Czy wiesz o Włoski

Włoski (italiano) to język romański, którym posługuje się około 70 milionów ludzi, z których większość mieszka we Włoszech. Włoski używa alfabetu łacińskiego. Litery J, K, W, X i Y nie występują w standardowym alfabecie włoskim, ale nadal występują w zapożyczeniach z języka włoskiego. Włoski jest drugim najczęściej używanym językiem w Unii Europejskiej z 67 milionami użytkowników (15% populacji UE) i jest używany jako drugi język przez 13,4 miliona obywateli UE (3%). Włoski jest głównym językiem roboczym Stolicy Apostolskiej, pełniąc funkcję lingua franca w hierarchii rzymskokatolickiej. Ważnym wydarzeniem, które przyczyniło się do rozpowszechnienia języka włoskiego, był podbój i okupacja Włoch przez Napoleona na początku XIX wieku. Ten podbój przyczynił się do zjednoczenia Włoch kilkadziesiąt lat później i popchnął język włoski. Włoski stał się językiem używanym nie tylko wśród sekretarzy, arystokratów i dworów włoskich, ale także przez burżuazję.