Co oznacza diffidente w Włoski?
Jakie jest znaczenie słowa diffidente w Włoski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać diffidente w Włoski.
Słowo diffidente w Włoski oznacza nieufny, podejrzliwy, ostrożny, nieufny, podejrzliwy, nieufny, nieprzekonany, sceptyczny, sceptyk, obawiać się, sceptyczny, nieufny wobec czegoś/kogoś, podejrzliwy wobec kogoś, nieufny, ostrożny. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.
Znaczenie słowa diffidente
nieufny
(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) |
podejrzliwyaggettivo (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) La moglie di Harry aveva lavorato fino a tardi in ufficio tutti i giorni per una settimana e lui cominciava ad essere sospettoso. |
ostrożny, nieufny
(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Il cane sospettoso rimase a qualche passo di distanza, avvicinandosi per prendere il cibo solo quando giudicò che Harry fosse ad una distanza di sicurezza. |
podejrzliwy, nieufnyaggettivo (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) A causa di un trauma passato, il cane è sospettoso nei confronti di tutti gli uomini. |
nieprzekonany, sceptyczny
(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Tricia insisteva nell'affermare che il piano avrebbe funzionato, ma Leroy era dubbioso. |
sceptyksostantivo maschile (rzeczownik rodzaju męskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju męskiego (np. monter, koń, wiatr).) |
obawiać się
(czasownik zwrotny niedokonany: Czasownik występujący z zaimkiem się; oznacza czynność jeszcze nie skończoną (np. palić się)) |
sceptycznyaggettivo (przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Frank ha delle opinioni scettiche riguardo la religione. Frank ma sceptyczne podejście do religii. |
nieufny wobec czegoś/kogoś
Janice ha insegnato ai suoi figli ad essere diffidenti nei confronti degli estranei. |
podejrzliwy wobec kogośaggettivo Il vigilante divenne sospettoso nei confronti di un cliente che si guardava attorno curiosamente. |
nieufny, ostrożny
(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?) Sono diffidente nei confronti dei consigli di mio padre: ha perso tutto il suo denaro in borsa. |
Nauczmy się Włoski
Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu diffidente w Włoski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Włoski.
Powiązane słowa diffidente
Zaktualizowane słowa Włoski
Czy wiesz o Włoski
Włoski (italiano) to język romański, którym posługuje się około 70 milionów ludzi, z których większość mieszka we Włoszech. Włoski używa alfabetu łacińskiego. Litery J, K, W, X i Y nie występują w standardowym alfabecie włoskim, ale nadal występują w zapożyczeniach z języka włoskiego. Włoski jest drugim najczęściej używanym językiem w Unii Europejskiej z 67 milionami użytkowników (15% populacji UE) i jest używany jako drugi język przez 13,4 miliona obywateli UE (3%). Włoski jest głównym językiem roboczym Stolicy Apostolskiej, pełniąc funkcję lingua franca w hierarchii rzymskokatolickiej. Ważnym wydarzeniem, które przyczyniło się do rozpowszechnienia języka włoskiego, był podbój i okupacja Włoch przez Napoleona na początku XIX wieku. Ten podbój przyczynił się do zjednoczenia Włoch kilkadziesiąt lat później i popchnął język włoski. Włoski stał się językiem używanym nie tylko wśród sekretarzy, arystokratów i dworów włoskich, ale także przez burżuazję.