Co oznacza strano w Włoski?

Jakie jest znaczenie słowa strano w Włoski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać strano w Włoski.

Słowo strano w Włoski oznacza dziwne, niedbaluch, dziwny, nieswojo, dziwny, dziwny, dziwaczny, dziwaczny, dziwny, zabawny, niesamowity, inny, osobliwy, niezwykły, dziwny, dziwny, dziwna sprawa, anormalny, ekscentryczny, nieprzyzwyczajony, rewelka, dziwaczny, zwariowany, nieznany, nieznajomy, dziwak, dziwaczka, wyuzdany, dziwny, dziwny, osobliwy, kuriozalny, dziwny, osobliwy, nie najlepiej, nieprawdopodobny, dziwne, dziwnie, głupek, To dziwne!, dziwnie, dziwnie, to dziwne, ale, wariat, dziwny facet, dziwny wygląd, coś dziwnego, osobliwość, dziwniejszy, dziwak. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.

Słuchaj wymowy

Znaczenie słowa strano

dziwne

aggettivo

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
È rimasto a casa di venerdì sera? Che strano.
On był w domu w piątek wieczorem? To dziwne.

niedbaluch

sostantivo maschile (di persona)

(rzeczownik rodzaju męskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju męskiego (np. monter, koń, wiatr).)

dziwny

aggettivo

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
È strano che dopo il lavoro non sia andata direttamente a casa.
To dziwne, że ona nie poszła prosto do domu po pracy.

nieswojo

aggettivo

(przysłówek: Nazywa cechę i określa czasownik, przymiotnik lub inny przysłówek (np. szybko, bardzo); odpowiada na pytanie jak?)
È che mi sento strano in quel posto.

dziwny

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Uno dei pasticcini aveva una forma strana.
Jedno z tych ciasteczek miało dziwny kształt.

dziwny

aggettivo

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Patricia osservò il vaso che attraversava la stanza di sua spontanea volontà. "Beh, che cosa insolita" pensò.

dziwaczny

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
La voglia sulla gamba di Betty ha un colore strano.

dziwaczny, dziwny

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Si occupa di qualche strano affare con macchine usate.

zabawny

aggettivo

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
È strano incontrarli così per caso durante le vacanze.
To zabawne, że natknęliśmy się na nich podczas wakacji.

niesamowity

aggettivo

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Abbiamo sentito dei suoni strani fuori!

inny

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Ananas in un panino al prosciutto? È strano.
Ananas w kanapce z szynką? To coś innego.

osobliwy

aggettivo

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Il suo abbigliamento è strano, con linee fuori moda e troppa pelliccia.

niezwykły

aggettivo

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Il Ciclope ha un aspetto così strano, con un solo occhio sulla fronte.

dziwny

aggettivo

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
C'è qualcosa di strano in quell'uomo laggiù.

dziwny

aggettivo

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Quel tipo è un po’ strambo. Andiamocene.

dziwna sprawa

aggettivo

Che strano! Chi se lo sarebbe mai aspettato?
Dziwna sprawa! Kto by się tego spodziewał?

anormalny

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)

ekscentryczny

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Non è un po' stravagante indossare un cappello a tavola per cena?

nieprzyzwyczajony

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Linda era felice di avere il ruolo inconsueto di hostess.

rewelka

(colloquiale: strano) (slang)

(rzeczownik rodzaju żeńskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju żeńskiego (np. malarka, podłoga, katastrofa).)
Quel tizio, Howard Hughes è proprio fuori!

dziwaczny

aggettivo

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Un gatto a tre zampe? Che strano!

zwariowany

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Mi è successo qualcosa di stravagante oggi venendo al lavoro.

nieznany, nieznajomy

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)

dziwak, dziwaczka

(colloquiale, spregiativo) (potoczny)

Brian è un tipo strano: se fossi in te starei alla larga da lui.

wyuzdany

aggettivo (pratiche erotiche: non banale) (potoczny)

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
A Tom piace farlo strano.

dziwny

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Quel ragazzo era un po' strano: continuava a chiedere l'ora.
Ten facet był dość dziwny. Ciągle pytał o godzinę.

dziwny, osobliwy, kuriozalny

aggettivo

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Le opere d'arte sono affascinanti, ma l'esposizione è strana.

dziwny, osobliwy

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
C'è uno strano tipo con un costume da clown per strada.

nie najlepiej

(malessere)

Si sentiva giù quel giorno. Forse per quello che aveva mangiato la sera prima a cena.

nieprawdopodobny

aggettivo

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Soffriva di tremendi incubi bizzarri.

dziwne

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Carly suona l'oculele? Assurdo!

dziwnie

(przysłówek: Nazywa cechę i określa czasownik, przymiotnik lub inny przysłówek (np. szybko, bardzo); odpowiada na pytanie jak?)

głupek

(figurato, colloquiale) (mężczyzna)

(rzeczownik rodzaju męskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju męskiego (np. monter, koń, wiatr).)

To dziwne!

interiezione

(wykrzyknik: Wyraża rozkaz, zawołanie, wzruszenie, pozdrowienie itp. (np. ojej!, cześć!, do diabła!))
Andrea ti ha regalato una bottiglia di vino nonostante tu sia astemio? Strano!

dziwnie

(przysłówek: Nazywa cechę i określa czasownik, przymiotnik lub inny przysłówek (np. szybko, bardzo); odpowiada na pytanie jak?)
Stranamente nella sua risposta non ha considerato la mia domanda.

dziwnie

locuzione avverbiale

(przysłówek: Nazywa cechę i określa czasownik, przymiotnik lub inny przysłówek (np. szybko, bardzo); odpowiada na pytanie jak?)
L'uomo camminava in modo strano, come se il suo piede gli facesse molto male.

to dziwne, ale

Strano a dirsi ma fino a oggi non ho mai messo piede in una chiesa.

wariat

sostantivo maschile (mężczyzna)

(rzeczownik rodzaju męskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju męskiego (np. monter, koń, wiatr).)

dziwny facet

sostantivo maschile (informale)

Il tuo nuovo collega mi sembra un tipo strano.

dziwny wygląd

sostantivo maschile

coś dziwnego

sostantivo maschile

osobliwość

(fatto curioso)

(rzeczownik rodzaju żeńskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju żeńskiego (np. malarka, podłoga, katastrofa).)
Ecco una curiosità: le sue chiavi sono qui, ma la sua borsa non c'è più.

dziwniejszy

aggettivo

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
La nave aliena era strana, ma quello che c'era dentro era ancora più strano.

dziwak

sostantivo maschile (colloquiale)

(rzeczownik rodzaju męskiego: Oznacza osobę, zwierzę, przedmiot, zjawisko lub pojęcie rodzaju męskiego (np. monter, koń, wiatr).)
L'uomo che vive in quella casa è un tipo strambo.

Nauczmy się Włoski

Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu strano w Włoski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Włoski.

Czy wiesz o Włoski

Włoski (italiano) to język romański, którym posługuje się około 70 milionów ludzi, z których większość mieszka we Włoszech. Włoski używa alfabetu łacińskiego. Litery J, K, W, X i Y nie występują w standardowym alfabecie włoskim, ale nadal występują w zapożyczeniach z języka włoskiego. Włoski jest drugim najczęściej używanym językiem w Unii Europejskiej z 67 milionami użytkowników (15% populacji UE) i jest używany jako drugi język przez 13,4 miliona obywateli UE (3%). Włoski jest głównym językiem roboczym Stolicy Apostolskiej, pełniąc funkcję lingua franca w hierarchii rzymskokatolickiej. Ważnym wydarzeniem, które przyczyniło się do rozpowszechnienia języka włoskiego, był podbój i okupacja Włoch przez Napoleona na początku XIX wieku. Ten podbój przyczynił się do zjednoczenia Włoch kilkadziesiąt lat później i popchnął język włoski. Włoski stał się językiem używanym nie tylko wśród sekretarzy, arystokratów i dworów włoskich, ale także przez burżuazję.