Co oznacza umile w Włoski?

Jakie jest znaczenie słowa umile w Włoski? Artykuł wyjaśnia pełne znaczenie, wymowę wraz z dwujęzycznymi przykładami i instrukcjami, jak używać umile w Włoski.

Słowo umile w Włoski oznacza skromny, skromny, pokorny, skromny, bezpretensjonalny, prosty, niewykwalifikowany, skromny, skromny, pokorny, drobny, niższy, najniższy, osoba lub rzecz o najmniejszym znaczeniu. Aby dowiedzieć się więcej, zobacz szczegóły poniżej.

Słuchaj wymowy

Znaczenie słowa umile

skromny

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)

skromny, pokorny

aggettivo (persona)

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Tyler è una persona umile e sempre contenta di aiutare.

skromny

aggettivo

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Jim ha venduto l'attività e si è ritirato in modesto cottage fuori città.

bezpretensjonalny, prosty

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Lo scrittore senza pretese viveva in una piccola casa nonostante fosse ricco.

niewykwalifikowany

(lavoro)

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Gli immigrati svolgono spesso lavori umili che non vuol fare nessun altro.

skromny

aggettivo

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Il politico era umile e non sentiva il bisogno di ostentare i suoi successi.

skromny, pokorny

aggettivo

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Non posso permettermi una macchina nuova: sono solo un modesto contadino.

drobny

aggettivo (przenośny)

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Era solo un piccolo fornaio di provincia, ma era molto rispettato.

niższy

aggettivo

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Veniva da una casta bassa.

najniższy

(przymiotnik: Określa jakość rzeczownika (np. czerwony) lub relację do rzeczownika (np. miejski); odpowiada na pytanie jaki? jaka? jakie?)
Si dice che il sarcasmo sia la forma più bassa di umorismo.

osoba lub rzecz o najmniejszym znaczeniu

Wykonywała już w restauracji wszelkie rodzaje prac: od najważniejszych po najmniej znaczące.

Nauczmy się Włoski

Teraz, gdy wiesz więcej o znaczeniu umile w Włoski, możesz dowiedzieć się, jak ich używać na wybranych przykładach i jak je przeczytaj je. I pamiętaj, aby nauczyć się powiązanych słów, które sugerujemy. Nasza strona internetowa jest stale aktualizowana o nowe słowa i nowe przykłady, dzięki czemu możesz sprawdzić znaczenia innych słów, których nie znasz w Włoski.

Czy wiesz o Włoski

Włoski (italiano) to język romański, którym posługuje się około 70 milionów ludzi, z których większość mieszka we Włoszech. Włoski używa alfabetu łacińskiego. Litery J, K, W, X i Y nie występują w standardowym alfabecie włoskim, ale nadal występują w zapożyczeniach z języka włoskiego. Włoski jest drugim najczęściej używanym językiem w Unii Europejskiej z 67 milionami użytkowników (15% populacji UE) i jest używany jako drugi język przez 13,4 miliona obywateli UE (3%). Włoski jest głównym językiem roboczym Stolicy Apostolskiej, pełniąc funkcję lingua franca w hierarchii rzymskokatolickiej. Ważnym wydarzeniem, które przyczyniło się do rozpowszechnienia języka włoskiego, był podbój i okupacja Włoch przez Napoleona na początku XIX wieku. Ten podbój przyczynił się do zjednoczenia Włoch kilkadziesiąt lat później i popchnął język włoski. Włoski stał się językiem używanym nie tylko wśród sekretarzy, arystokratów i dworów włoskich, ale także przez burżuazję.